Chińska belamkanda

Belamkanda chińska, znana przede wszystkim jako Anginus chiński. Z jej nazwy wynika, że pochodzi z Dalekiego Wschodu i przybyła do Europy dopiero w XVII wieku. Należy do rodziny irysowatych. Osiąga wysokość do 150 cm i wytwarza pomarańczowe kwiaty z ciemnymi plamami. Jest częścią tradycyjnej medycyny chińskiej, w której stosuje się zarówno kłącze, jak i liście. Drzewo Angina jest przydatne w leczeniu górnych dróg oddechowych, zapalenia krtani, zapalenia jamy ustnej lub przeziębienia. Jest skuteczny w leczeniu zapalenia dróg moczowych, ponieważ ma właściwości moczopędne i zaparcia. Do użytku zewnętrznego jest przydatna w leczeniu reumatyzmu lub chorób skóry.

Belamkanda zawiera flawonoidy, garbniki, olejki eteryczne, saponiny i alkaloidy. Młode liście można żuć (nie połykać) przez 30 sekund, w przeciwnym razie można użyć wywaru lub naparu. Nie zaleca się przekraczania dawek, ponieważ w dużych ilościach jest toksyczny. Jest również sadzony jako roślina ozdobna. W kosmetyce wchodzi w skład kremów anti-age, ponieważ gwarantuje elastyczność skóry i niweluje widoczność zmarszczek. Między innymi wyrównuje pigmentację skóry i jest stosowany w produktach antycellulitowych.